जीवन जसाेतसाे चलेको थियो ।
एक्कासि मेरो नजिक कसरी आयाै सानू ।।
जिवनलाई श्रम र संघर्ष मात्र ठान्ने म ।
मायाकाे काेसेलि लिएर कहिले आयाै जुनु ।
निराशै निराशले भरिएको मेरो जिवनमा
आशा किरण लिएर तिमी कताबाट आयाै सानू ।
खैर निराशा भरिएको जिवनमा आशा जगाई
फेरि तिमी एकाएक कता अलप भयौ जुनू ।।
बाह्र कुने ,ज्यामिरे दह अनि चाैधेराकाे मन्दिरमा खाएका कसमहरु ताेडेर कता हरायाै सानु ।
अब त तिमी म बाट जुन जत्तिकै टाढा ,शान्त र शितल अनि जुन जस्तै प्यारो भयौ है जुनू ।।
भन्थ्याै तिम्ले नै पख एकदिन हाम्रो मिलन हुन्छ भनी ।
तर अहिले विछाेडकाे नबल्झने घाउ दिएर गयौ है सानू ।
सकेसम्म सकेको माया मैले दिएको थियँ मैले ।
आखिर मेरो मायामा के कमि थियोे र मलाई एक्लो बनाएर गयाै जुनु ।।
कसैकाे आत्मामा प्रेम जगाएर धाेका दिनु उसलाई मारे जस्तै होइन र सानू ।।
संगम वि.वि.कैलाली
प्रकाशित : २०८० चैत्र ६ मंगलवार प्रकाशित
समाचार 
